Lifestyle,  Persoonlijk

Emigratie naar Engeland

Als we vertellen dat we zijn geëmigreerd naar Engeland, dan zijn mensen vaak erg benieuwd waarom we deze keuze hebben gemaakt. De belangrijkste reden is natuurlijk dat we erg verliefd zijn geworden op het land tijdens onze camperreis door Groot-Brittannië (waarbij Simon altijd al erg gek op Engeland was). 

Toen we de countryside van Engeland voor het eerst binnenreden, voelde ik mij voor het eerst echt thuis. We hebben tijdens de reis ontzettend genoten van de overvloedige aanwezigheid van de natuur in de countryside, de schattige cottages en de lieve mensen. Daarbij hebben we de heisa rondom de Brexit voor lief genomen bij onze keuze en hebben we ervoor gekozen om vooral te vertrouwen op onze eigen kracht.

Periode van transformatie

Maar er is nog veel meer aan de emigratie en het verlaten van Nederland vooraf gegaan. Twee jaar voor de emigratie hadden we namelijk besloten om het roer volledig om te gooien en verkochten toen onze bedrijven en maakten in 2018 een camperreis van 4 maanden door Groot-Brittannië (circa 2,5 maand) en daarna door Spanje en Frankrijk (circa 1,5 maand). 

De impact van de lange reis en de reikwijdte daarvan op ons leven daarna, hadden we van tevoren nooit kunnen bevroeden en sijpelde langzaam maar zeker door in alle latere dingen die we ondernamen. Het jaar na onze camperreis kenmerkte zich dan ook door een belangrijke transitie waarbij we oude patronen en verbintenissen hebben losgelaten om nieuwe patronen en verbintenissen te laten ontstaan.

De transformatie die binnenin onszelf plaatsvond, leidde tot veel nieuwe inzichten en diepere behoeften kwamen daardoor aan de oppervlakte. Bovendien zorgde dat ervoor dat ook andere en eerder gemaakte keuzes in een ander daglicht kwamen te staan. 

Wilde pony's in de New Forest

Reflectie op eerder gemaakte keuzes

Wij reflecteerden dus ook op de omgeving waarin wij woonden en of deze nog wel bij ons paste. Want ondanks dat wij ons huis en de tuin helemaal naar onze zin hadden gemaakt, matchte de omgeving niet met waar wij inmiddels stonden. Omdat ik mij voor het eerst ergens zo thuis voelde (in Engeland), deed dat mij ook beseffen dat ik dit nooit eerder had gevoeld op de plaatsen waar ik tot dan toe had gewoond en geleefd. 

Voordat wij ons huis kochten, hadden wij ons in eerste instantie vooral gericht op landelijke huizen rondom Bergen, Egmond en Bakkum, maar in verband met mijn zwangerschap en de tijdsdruk die dat met zich meenam, lukte het ons toen niet om daar een huis te kopen. Omdat we toch graag een gezamenlijk thuis wilden opbouwen, hebben we de keuze gemaakt om in Beverwijk te gaan wonen. 

Voor Simon (en mij eigenlijk ook) was het altijd al duidelijk dat dit niet onze favoriete woonplaats was, maar omdat de bedrijven van Simon hier gevestigd waren en omdat ik vóórdat we gingen samenwonen nog erg verbonden was met het familiebedrijf waar ik werkte, maakten wij toch deze keuze.

Alles bij elkaar opgeteld, beseften we dat het huis nu nog het enige was dat ons verbond met de plek waar wij woonden. Nieuw werk hier opbouwen zou betekenen dat wij ons op deze plek vast zouden zetten en dat de keuze om weg te gaan later alleen maar lastiger zou worden. Ook was Charly ongeveer 1,5 jaar oud, dus zo’n grote stap zou voor haar nog weinig grote impact hebben.

De weg was nu volledig vrij om te kiezen voor ons hart en we lieten het huis los waar we zo hard aan hadden gewerkt. We hebben in totaal zo’n twee jaar in ons oude huis gewoond en het idee om het te verkopen was best een pijnlijke gedachte. 

Bovendien hebben we ook echt de tijd nodig gehad om ons emotioneel voor te bereiden op het verlaten van onze vrienden, familie en Nederland. Het was dan ook een zeer bewogen en pittig jaar, waarin ons leven een enorme kentering heeft gemaakt.
Ons mooie huis met cottagetuin in Beverwijk

Zuid-Engeland verder verkennen

Omdat we allebei zo gek zijn op Zuid-Engeland, besloten we om ons te oriënteren op een eventuele emigratie daar naartoe. We waren verliefd geworden op de New Forest, dus ging onze voorkeur hier het eerste naar uit en we verbleven daar 10 dagen in het schattige Keepers Cottage, een B&B middenin de natuur.

Simon had een zakelijke afspraak gemaakt in Londen, dus reden we na 10 dagen in de New Forest te zijn geweest naar Londen en vanaf daar besloten we ook delen van Kent en Sussex beter te onderzoeken. 

Zo zijn we een aantal dagen in The Old Barn in Hadlow Down gebleven en hebben we de omgeving van de High Weald Area of Outstanding Natural Beauty verkend, waaronder ook allerlei mooie Engelse tuinen

Omdat we hadden gezien dat de huizenprijzen in de omgeving van Londen een stuk hoger lagen dan de prijzen in Devon en Cornwall, besloten we om Cornwall en Devon ook beter te leren kennen en er in de zomer nogmaals met onze camper op uit te trekken. 

B&B in de New Forest
Ons verblijf in Hadlow Down

We hebben zelfs nog een korte reis geboekt naar Ierland, omdat we dachten dat de omgeving ons mogelijk net zo zou betoveren als Engeland. De prijzen waren hier een stuk vriendelijker, dus het leek ons het proberen waard om te onderzoeken. Bij aankomst op het vliegveld en op de weg naar onze B&B toe merkten we dat Ierland niet het land was waar we wilden wonen. Wel hebben we er een prachtige rondreis gemaakt.

Na thuiskomst maakten we ons huis ‘verkoopklaar’, zodat we elk moment de keuze konden maken om te emigreren. Dit gaf ons allebei toch weer een behoorlijk dubbel gevoel, want op het moment dat we écht konden gaan genieten van al ons werk, zouden we het huis gaan verkopen. We hebben opnieuw meerdere malen de plussen en minnen afgewogen, maar kozen ervoor om praktische overwegingen niet voor onze hartenwens te plaatsen.

Vervolgens reden we met onze camper naar Cornwall via Dartmoor National Park en verkenden daar zoveel mogelijk plekjes en bezochten weer een aantal huizen. We vonden Cornwall erg leuk en voelden ons aangetrokken tot de kunstzinnige sfeer in de steden Truro, Falmouth en St Ives, maar ook de kustpaden en stranden hadden echt ons hart gestolen.

Helaas ligt Cornwall een behoorlijk stuk buiten een aantal belangrijke steden, waardoor de bereikbaarheid een stuk minder is en dit zagen we toch als een groot minpunt. Vooral omdat we een aantal keren per jaar terug wilden kunnen gaan naar Nederland en gemakkelijk bezoek wilden kunnen ontvangen van onze familie en vrienden.

Op de terugweg reden we waar mogelijk langs de kust van East Devon, omdat we tijdens onze camperreis voornamelijk Noord Devon hadden gezien. We waren aangenaam verrast door deze omgeving en maakten plannen om aan het einde van het jaar nog eens terug te gaan en Devon beter te verkennen.  

Winderige wandeling in Dartmoor
Kustpad Kuggar Cornwall
Kustpad Kuggar Cornwall

Naderende Brexit van 31 oktober

De naderende Brexit zette wel behoorlijk wat druk op de ketel. Op 31 oktober 2019 zou dit doorgang vinden en wij zouden dan in Engeland moeten wonen om nog in aanmerking te kunnen komen voor de oude emigratieregels. Het was dan namelijk nog mogelijk om als EU ingezetene vrij naar elk Europees land te emigreren.

Ons huis was eind september nog niet verkocht en de stress sloeg dan ook meerdere malen bij ons toe. Wat nu te doen? Tijdelijk een huis huren? Dat zou betekenen dat we dubbele lasten zouden gaan betalen en daar zaten we natuurlijk niet op te wachten. 

Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen het helemaal los te laten en vertrouwen te hebben. 

En zo zorgde de politieke situatie in Engeland ervoor dat de Brexit opnieuw werd uitgesteld en deze keer tot 31 januari 2020.

Devon it is!

Het uitstellen van de Brexit gaf ons ruimte en zodra het begin december duidelijk werd dat er enige kans bestond dat ons huis op korte termijn verkocht zou kunnen worden, planden we een aantal dagen met zijn tweeën in om East en Mid Devon beter te leren kennen. 

We boekten B&B The Linhayeen ontzettend leuk maar heel kleine cottage vlakbij Crediton en vanaf daar startten we opnieuw een verkenning van het gebied en bezochten ook hier een aantal huizen. De stad Exeter verraste ons positief en we werden verliefd op de omgeving tijdens een rit richting de kust. 

De glooiende heuvels en de nabijheid van de kust vonden wij een heerlijke combinatie en dat was precies wat wij zochten. We bezochten ook een stel dat in Devon woont en zij raadden ons aan om niet meteen een huis te kopen, maar om te beginnen met huren, zodat we een track record konden opbouwen bij financiële instanties. We waren erg blij met hun tips en dat gaf ons weer wat meer richting bij onze zoektocht.

Prompt werd nog geen week later ons huis verkocht. Het was helaas voor een lagere prijs dan we in ons hoofd hadden, maar we konden de deal wel rond maken vóór 31 januari (Brexit). Dit gaf voor ons de doorslag om de knoop door te hakken, het huis te verkopen en daarmee een nieuwe episode van ons leven in te luiden.

We hadden op dat moment alleen nog geen huis gevonden in Devon en vooral Simon struinde alle huizenwebsites af. Het grappige was (en Simon vertelt dat ook tegen iedereen omdat hij natuurlijk makelaar was) dat ik op een ochtend besloot om op een andere, iets minder bekende huizensite te zoeken en opeens een huis vond dat alles leek te hebben wat we wilden: het was een cottage, lag landelijk, vlakbij zee, met drie slaapkamers en een ruime tuin. De cottage was net weer op de markt gekomen voor verhuur, dus we planden meteen een afspraak in met de makelaar.

Uitzicht vanaf kustpad op Sidmouth
Schattige B&B in Mid-Devon
Mid Devon in december

De verhuizing naar Zuid-Engeland

Begin januari zijn we weer naar Devon gegaan en overnachtten daar in de schattige Brook Farmhouse B&B. We hadden namelijk een afspraak gemaakt voor een bezichtiging van de cottage en meteen toen we het huisje zagen, waren we verkocht. 

Om de huurovereenkomst te kunnen tekenen, moest er alleen nog wel een kredietcheck worden gedaan. Gelukkig regelde het makelaarskantoor dit allemaal erg snel en wisten we vlák voordat we weer naar huis gingen dat we het huis konden huren. 

Dit betekende alleen wel dat we heel snel actie moesten ondernemen. We pakten met hulp van onze lieve vrienden al onze spullen in en huurden een grote trailer om een week erop te kunnen verhuizen naar Engeland. 

Op 16 januari vlogen wij met zijn tweetjes naar Engeland om de huurovereenkomst te tekenen (die bovendien nodig was om council tax aan te vragen, hierover later meer) en de dag erop de trailer uit Nederland uit te laden waarbij twee van onze lieve vrienden ons kwamen helpen. Terwijl wij de huurovereenkomst tekenden, had de ‘landlady’ alleen net aan de makelaar aangekondigd het huis te koop te zetten. Dat was wel even slikken, maar wij waren op dat moment vooral blij dat we iets op zo’n korte termijn hadden kunnen regelen.

We verruilden ons vrij grote huis in voor een veel kleinere cottage en dat betekende dat we de helft van onze spullen moesten opslaan in een container en dat we later zouden moeten gaan bepalen wat we hiermee zouden doen. Bovendien was het een behoorlijke uitdaging om alle spullen bij ons huis te krijgen, want de trailer kon ons enorm smalle, landelijk gelegen straatje niet bereiken. 

De trailer werd dus gelost bij de container opslag en daar verdeelden we de spullen voor in de cottage en de opslag. Omdat we in zo’n korte tijd moesten schakelen, waren de gerenommeerde verhuisbedrijven allemaal volgeboekt en konden we op het nippertje een paar ZZP’ers vinden met een verhuisbusje om onze spullen naar het huis te vervoeren. 

Het was geen wonder dat deze jongens als enige tijd hadden, want het was echt een aanfluiting hoe zij te werk gingen en dat betekende dat Simon zich drie slagen in de rondte heeft gesjouwd. Gelukkig hadden we hulp van onze vrienden en was de chauffeur zo behulpzaam om te helpen bij het uitladen. 

Bij onze cottage was het ook nog een leuke uitdaging om alle spullen in huis te krijgen, want alles moest een helling op via een heel klein paadje en de hulp van de verhuizers was minimaal. 

Kortom: we waren blij toen we een paar dagen later met zijn viertjes op de bank zaten en konden genieten van een heerlijk wijntje!

Grote trailer op weg naar Zuid-Engeland
Afscheid bij 't Woud

Afscheid nemen

We keerden moe maar voldaan met zijn viertjes terug naar Nederland. Omdat we pas vanaf 26 januari ons nieuwe huis konden gaan bewonen, mochten we een week in de Bed & Breakfast (BBoBB) van ontzettend lieve vrienden in Bergen verblijven als overbrugging voor de daadwerkelijke emigratie. 

Als afscheid planden we in die week een samenzijn in met familie en vrienden in Gasterij ’t Woud in Bergen. Een plekje waar wij beiden van jongs af aan veel zijn geweest en goede herinneringen aan hebben. Op 27 januari vond de overdracht van ons huis plaats, maar we kozen ervoor om de dag ervoor op zondag te vertrekken. We namen ’s ochtends vroeg afscheid en reden met de auto weg uit Nederland.

Zondagavond laat kwamen we aan in ons nieuwe huisje en Charly begon meteen enthousiast te spelen met al haar eigen spulletjes die al klaar stonden. De cottage is een ontzettend knus en fijn plekje met allerlei spannende hoekjes, dus Charly voelde zich vanaf de eerste dag helemaal thuis. 

De dag erop hebben we direct de rekening voor de council tax aangevraagd. Het betalen van deze rekening staat in Engeland namelijk gelijk aan de inschrijving in het land, waardoor we als bewoners zouden worden aangemerkt. 

Dit moest natuurlijk allemaal vóór 31 januari gebeuren en op 30 januari kregen wij de bevestiging van de East Devon City Council dat onze inschrijving definitief was. Nu konden we ook een aanvraag doen voor een visum van 5 jaar en ons inschrijven voor de NHS en de National Insurance die nog golden onder de oude Europese regels. Ook dat is gelukt.

Ons nieuwe verblijf in Zuid-Engeland

Onze droom is uitgekomen!

Het is ongelofelijk hoe alles is gelopen en dat het ons op het nippertje (vlak vóór de Brexit) toch nog is gelukt om onze droom waar te maken. Ik denk dat veel mensen ons af en toe volledig voor gek hebben verklaard, maar wij hebben geen moment spijt gehad van onze keuze. 

Wij bewonen nu (voor zolang als het duurt) een prachtige oude cottage middenin de natuur met uitzicht op de glooiende heuvels en vlakbij de zee in East Devon en genieten elke dag met volle teugen. 

De emigratie heeft er bovendien toe geleid dat ik ben begonnen met het vormgeven en schrijven van mijn lifestyle blog.

Tip

Mocht je geïnteresseerd zijn om te emigreren naar Engeland, dan raad ik je aan om de volgende huizenwebsites eens te bezoeken:

– www.primelocation.com
– www.onthemarket.com
– www.rightmove.co.uk

Wil je weten hoe ons eerste jaar is bevallen?

Inmiddels wonen wij alweer bijna een jaar in Engeland en wat is de tijd snel gegaan! Ons nieuwe leven begint langzaam maar zeker vorm te krijgen. De perikelen rondom Covid-19 hebben onze emigratie natuurlijk beïnvloed op allerlei manieren, maar eigenlijk is de rust die het creëerde voor ons een geschenk geweest om hier goed te kunnen aarden. 

Lees meer over ons 1e jaar in Engeland!

2 Comments

  • Marit

    Dank je wel voor je mooie bericht Inge! Ik hoop ook dat ons verhaal anderen inspireert om hun dromen te volgen :-).

    Het zou heel gezellig zijn als jullie eens langs zouden kunnen komen. Hopelijk is dat gauw weer mogelijk. Groetjes Marit (en ook van Simon!)

  • Inge

    Wat een moed! Om afscheid te nemen en te kiezen voor het avontuur dat het vrije leven heet.
    Velen denken, dromen of praten erover maar doen het nooit.

    Jullie verhaal kan anderen net dat zetje geven om ook te gaan.

    Heerlijk beschreven dus ga je andere blogs ook lezen. ☺️

    Hoop dat we ooit bij jullie langs zullen komen. Want zo vanzelfsprekend als het ooit was is dat nu niet meer.

    Geniet van jullie paradijs.

    Groet Inge

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *